Kortjakje
Altijd is Kortjakje ziek – maar als op een keer de zon verdwenen is, moet ze die toch echt terug gaan halen. Een reis als een droom waarin een meisje en haar schaduw van het ene in het andere universum rollen. En aan het eind van de nacht komt de zon weer op.
Speciaal aan Kortjakje waren het gebruik van animaties en de daaruit voortvloeiende technische complexiteit. De animaties legden een virtuele beeldlaag over het stuk. Het toneelbeeld moest hier ruimte voor maken en was daarom vooral canvas: leeg en wit. Met doeken werd de ruimte vergroot of verkleind en veranderde de wereld om Kortjakje. Omdat ze vanuit haar bed dromend reist blijft haar veilige thuis, het archetypische huisje, de basis van ieder nieuw beeld.
De samenwerking met animator Mark van Huystee was buitengewoon inspirerend: hoe vaak kun je een decorwisseling laten plaatsvinden door het decor weg te laten lopen in een afvoerputje?
"De grande finale is werkelijk groots: de ijskoningin, die lijkt te reiken tot de nok van het theater en de zon gevangenhoudt onder haar gigantische rok (…)" (NRC-Handelsblad)
